Πόσο ισχυρό είναι το «ισχυρό φύλο» σήμερα;

Είναι ένα κείμενο το οποίο μου άρεσε πολύ, κατά μείζονα λόγο επειδή ήταν κάτι πρωτότυπο το οποίο δεν είχα σκεφτεί ποτέ...


Γιατί οι άντρες, αν και ελέγχουν τη διακυβέρνηση, τη βιομηχανία και το νομικό σύστημα μιας χώρας, κατέχουν το υψηλότερο ποσοστό στην εγκληματικότητα; Γιατί το αντρικό φύλο ξεπερνά κατά πολύ το γυναικείο σε ποσοστό κοινωνικά αποτυχημένων, αν και οι μισθοί που εισπράττουν οι άντρες είναι κατά 25% υψηλότεροι από εκείνους των γυναικών; Αν οι άντρες είναι εκείνοι που ελέγχουν την κοινωνία μας, γιατί οι φυλακές είναι γεμάτες απ’ αυτούς κυρίως; Γιατί οι άντρες αυτοκτονούν συχνότερα απ’ τις γυναίκες; Φαίνεται πως το αντρικό φύλο θεωρείται ισχυρό, αλλά η άλλη πλευρά της δύναμης αυτής είναι η αποτυχία και, όπως συμβαίνει σε κάθε ανταγωνιστικό σύστημα, σε κάθε επιτυχημένο αντιστοιχούν πολλοί αποτυχημένοι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την ανεργία. Το πρόβλημα αυτό δεν έχει τις ίδιες επιπτώσεις στους άντρες και στις γυναίκες. Οι γυναίκες μπορεί να υποφέρουν κάτω απ’ το βάρος της, αλλά δε θα στραφούν εναντίον της κοινωνίας κατηγορώντας την ότι δεν αναγνωρίζει την αξία τους. Αυτό συμβαίνει επειδή ανατράφηκαν για να είναι υπομονετικές και παθητικές; Αμφιβάλλω. Θεωρώ ότι οφείλεται στο ότι οι γυναίκες δεν πιστεύουν πως χρειάζεται να διαθέτουν οικονομική δύναμη προκειμένου να θεωρούν τον εαυτό τους χρήσιμο και ολοκληρωμένο. Ένα κορίτσι διαπαιδαγωγείται με την αντίληψη ότι σημασία έχουν οι ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως η μητρότητα. Ένα αγόρι, αντίθετα, μαθαίνει ότι οι ανθρώπινες σχέσεις εξαρτώνται από τη δύναμη και το χρήμα. «Ο πατέρας υπάρχει για να φέρνει χρήματα, ενώ οι γυναίκες είναι για να φροντίζουν τα παιδιά». Ποιο παιδί δεν το σκέφτεται αυτό, από τις πεποιθήσεις που του μεταφέρονται από το οικογενειακό του περιβάλλον; Αυτό το παιδί έχει ήδη νιώσει άγχος για το ρόλο που πρέπει να παίξει στο μέλλον. Και αν είναι αγόρι, έχει καταλάβει πως για να είναι διαφορετικός από τα κορίτσια οφείλει να είναι μακριά από την οικογένεια του και να κερδίζει χρήματα. Ξέρει ότι οι μητέρες μπορούν να βρίσκονται κοντά στην οικογένεια αλλά οι άντρες όχι. Αντίθετα πρέπει να «αγοράσουν» τη θέση τους σ’ αυτήν με τα χρήματα που θα κερδίσουν, αλλιώς είναι αποτυχημένοι.

Παλιότερα η κοινωνία προστάτευε τα αγόρια σε κάποιο βαθμό από τις συνέπειες της αποτυχίας με το μύθο ότι τα αγόρια είναι εξυπνότερα απ’ τα κορίτσια. Κάθε φύλο ήταν προορισμένο για διαφορετικούς ρόλους και διαφορετικό τρόπο ζωής. Τώρα πλέον τα αγόρια δεν ανταγωνίζονται μόνο τα άλλα αγόρια για την κοινωνική επιτυχία και για μια καλή θέση στο σύνολο αλλά ανταγωνίζονται και τα κορίτσια. Οι άντρες διατηρούν ακόμη το πλεονέκτημα να κερδίζουν περισσότερα στη δουλειά και να ελέγχουν την κοινωνική ιεραρχία, αλλά ο δρόμος για την επιτυχία δεν είναι πια ο ίδιος.
Το να είσαι αγόρι δε σημαίνει ότι αυτόματα θα κερδίσεις την οικονομική σου ανεξαρτησία. Για παράδειγμα οι αλλαγές στην εκπαίδευση τις τελευταίες δεκαετίες προσέφεραν νέες ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά. Μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών από την εργατική τάξη ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους με επιτυχία, αλλά τα κορίτσια είναι εκείνα που προ οδεύουν πολύ πιο γρήγορα. Τα αγόρια τα πηγαίνουν καλύτερα στα μαθηματικά, αλλά η διαφορά με τα κορίτσια περιορίζεται πολύ γρήγορα.

Αυτό που μένει για τους άντρες είναι ο αποκλεισμός, η αποτυχία, η περιθωριοποίηση. Αν ένας άντρας δεν καταφέρει να κερδίζει αρκετά χρήματα, αποκλείεται απ’ την παρέα των άλλων, ακόμη κι από την οικογένεια, έτσι τουλάχιστον πιστεύει ο ίδιος. Η αδυναμία του να ανταποκριθεί στο ρόλο του «κουβαλητή» μπορεί να τον οδηγήσει στη βίαιη συμπεριφορά ή και στην αυτοκαταστροφή. Πολλοί είναι εκείνοι που στρέφονται κατά της κοινωνίας και της εξουσίας. Τέτοια συμπεριφορά είναι πιο πιθανό να ακολουθήσουν οι νεότεροι άντρες που διαπιστώνουν γρήγορα πως η κοινωνία δεν τους εξασφαλίζει έναν τομέα στον οποίο να μπορούν να διοχετεύσουν το δυναμισμό τους. Αυτοί οι νέοι δεν είναι «απροσάρμοστοι». Αντίθετα, κατά έναν τρόπο προσαρμόζονται πολύ καλά! Έχουν μάθει ότι οι άντρες πρέπει να έχουν δύναμη και επειδή το σύστημα δεν τους επιτρέπει να έχουν αυτή τη δύναμη, δημιουργούν έναν καινούριο δικό τους κόσμο στον οποίο είναι μόνοι κυρίαρχοι.


γράφτηκε από Άντζελα Φίλιπς (απόσπασμα από το βιβλίο της "The trouble with boys")